Bescheidenheid, is dat een deugd?

Een training op een kinderopvang. Tijdens een voorstelrondje aan de hand van een deugd pakt een jonge vrouw die ‘s middags op de BSO werkt de deugd ‘bescheidenheid’. Ze zegt: “Het wordt vaak niet als een goede eigenschap gezien, maar ik zag de kaart liggen en heb hem toch maar gepakt.”

Je dringt je niet op
Ik vraag haar om de kaart voor te lezen, zodat we kunnen horen wat bescheidenheid betekent. Dat wil ze wel. Als ze het gedaan heeft, beaamt ze: “Ja, dat ben ik wel.” Haar collega’s bevestigen dit. De een zegt: “Ik vind het heel fijn om met jou samen te werken. Je dringt je niet op, maar ziet wel wat er nodig is.” De ander vult aan: “Ja, je was laatst zo goed met X toen hij zo boos was…”

Meer was het niet
“Wat was er aan de hand?” vraagt haar leidinggevende. De bescheiden vrouw vertelt kort over de situatie: “Ik ben alleen even bij hem gaan zitten. Vroeg wat er was. Gewoon even aandacht gegeven. Meer was het niet. ” Precies, bescheidenheid in de praktijk.

Als ik haar op de eerste zin van de kaart ‘rustig zelfvertrouwen’ attendeer, en benoem dat ik dit in haar opmerk, zie ik dat ze dit herkent. Ze knikt, kleurt een beetje en glimlacht. Ja, ze straalt op een bescheiden manier 🙂

Reflectievragen:

• Hoe kijk jij naar de deugd bescheidenheid? Hoe (of waarin) zie je de schoonheid van de deugd?
• Hoe ‘praktiseer’ jij deze deugd zelf? Kun je een voorbeeld noemen?
• Wat is het belang van bescheidenheid? Hoe draagt de deugd bij?
• Hoe kun je de deugd bescheidenheid meegeven aan kinderen?
• Wat kun je deze week doen om bescheidenheid aandacht te schenken?