Fijn om thuis te zijn
Als ik op zondagochtend de tuin inloop zie ik dat de wind alle bladeren naar een hoek heeft geblazen. Wat heerlijk, nou hoef ik niet te vegen, ik kan de hele berg zo ‘hopla in een keer’ met veger en blik in de groene bak doen. Terwijl ik daarmee bezig ben, valt het me op hoe stil het is in de tuinen achter onze huizen. Al onze buren zijn met vakantie. Wat een rust. Ik hoor alleen de vogels en de wind die door de bomen ruist. Ik geniet, het is net alsof ik in het bos ben, terwijl we toch aan de rand van de stad wonen.
Via Facebook en Whatsapp reis ik mee met vrienden die op vakantie zijn in Europa en verder. Wat genieten ze! Op veel plekken ben ik ook geweest. Mooie herinneringen komen boven. Andere plekken maken me nieuwsgierig… Daar zou ik ook wel naartoe willen. Maar op dit moment is er geen betere plek dan thuis te zijn. Het is gewoon zonde om weg te gaan!
‘s Middags maken we een wandeling in een vlakbij gelegen natuurgebied. Het is er heel rustig, want de meeste mensen zijn nog met vakantie. Maar wat is het er mooi… We drinken een kop koffie bij het paviljoen waar we al jaren komen.
‘s Avonds stel ik voor om uit eten te gaan ‘in eigen stad’. Hmmm… luidt de reactie van mijn man. Ik heb ook wel zin in gebakken aardappeltjes, met spinazie en een lekkerbekje. Zal ik nog even naar de suup? Dat klinkt mij prima in de oren.
En zo verlopen de zomerweken vreedzaam en kalm. Tussendoor werken we, maar ook ‘op het werk’ (mijn man werkt buitenshuis, ik werk thuis) is het heerlijk rustig. Niemand die wat van je ‘moet’, want… iedereen is met vakantie. Van mij mag deze zomer nog heel lang duren. Ik zie er eerlijk gezegd best tegenop, dat iedereen er over twee weken weer is… Maar ach, zo erg is dat nou ook weer niet… Want… dan gaan wij met vakantie!
Reflectievraag:
- Waar vind jij momenteel rust?
- Wanneer ervaar jij een gevoel van vreedzaamheid: ‘alles is goed’?