Schoonheid, ineens is het er

Ineens is het er. Uitgestrekt tot aan de horizon, een immense akker gerst. Die zachte, heel speciale groene kleur, met daarboven een roodgouden waas. De eindeloze vlakte golft in de wind als een goudgroene zee. Ik ben stil van zoveel schoonheid. Een moment van onverwachte en diepe verwondering over al het moois dat er zomaar is. Het enige wat ik hoef te doen is stilstaan en kijken, mijn ogen laten strelen en mijn hart openen.

Het besef overspoelt me. Schoonheid laat me de patronen zien van de natuur, alles om me heen en daarbuiten, de kosmos. Het maakt dat ik me bewust ben van een diepe verbondenheid met alles. De natuur, de mensen, alles wat mensen hebben gemaakt, plus alles wat onzichtbaar aanwezig is.

Ik kan ook genieten van de schoonheid van contact. Even samen mens zijn met iemand. In een vreugdevolle situatie, of juist in een verdrietige situatie. Beide kennen een eigen schoonheid. Harmonie voelen met de ander, ook zonder woorden. Ontzag voelen voor dat wat zich ontvouwt.

Fragment uit Stilstaan bij deugden, geschreven door Niesje Sonneveld.

Reflectievraag:

• Wanneer word jij geraakt door schoonheid?

Inkijkexemplaar

Om je een beeld van het nieuwe boek te geven, heb ik hier een link geplaatst naar het hoofdstuk over de deugd schoonheid.

Het boek Stilstaan bij deugden is verkrijgbaar via de Deugdenshop.